Over mij

Als het Universum je al een paar keer hints heeft gegeven dat je niet het juiste pad bewandelt en je luistert slecht, of helemaal niet, zoals in mijn geval, dan komt er een moment dat je finaal onderuit wordt gehaald. In 2018 belandde ik dan ook in het ziekenhuis en in januari 2019 kwam de mededeling dat er geen behandelmethode was voor Fybromyalgie en ik er maar mee moest leren leven. Het idee dat ik de rest van mijn leven zodanig beperkt zou zijn ontstak een vechtlust in me.

Ik weigerde mee te gaan in de prognose. Mijn lichaam had een diagnose gekregen, maar IK niet. Ik was  nog maar net 50 en wilde niet mijn leven slijten met een lijf dat niets meer kon. Achteraf gezien was dit het beste wat me had kunnen overkomen, simpelweg omdat ik hierdoor mijn leven een draai gaf van 180 graden en vervolgens op een pad terecht kwam dat het beste in mij naar boven haalde.

Van Abraham HIcks naar Dr. Joe Dispenza. Ik leerde waartoe wijzelf en ons lichaam in staat was. En dat is echt veel kan ik je vertellen.

Vervolgens was het mijn neef Hans Peters (pastoor) die mij de volgende zet in de juiste richting gaf doordat hij mij vroeg of ik schilderijen wilde maken in het thema Feniks die ik mocht exposeren tijdens zijn boekpresentatie.
Job 29.18: “En ik zei bij mezelf: Ik zal sterven in mijn nest, als een feniks zal ik mijn dagen vermenigvuldigen“. Ik had heel lang niet geschilderd en besloot, enthousiast geworden, dat ik dit wilde gaan doen.

Thema: Feniks, herrijzen, transformatie

Door het schilderen leerde ik in mezelf te kijken en weer vanuit mijn ziel te werken, vanuit mijn innerlijk weten. Maar ook om mezelf onder de loep te nemen en verder aan mijn heling te werken. Want helaas was het geen rechte opgaande lijn. Met vallen en opstaan leer ik iedere dag meer over mezelf. Ik ben sterker en zelfverzekerder dan ooit en heb leren leven vanuit mijn eigen kracht. Vanuit wie ik ben en vanuit mijn passie!

In mijn blogs kun je lezen hoe ik ben gekomen waar ik nu ben. Ik hoop dat jij er ook wat aan hebt op jouw reis die het leven heet.

Liefs Shirley-Ann