Wonderen bestaan

Met een beetje hulp van mijn Shiatsu – transpositie therapeut en een beetje van mezelf zijn er de afgelopen maanden oprecht wonderen verricht. Wie mij persoonlijk kent, weet dat mijn rug al lange tijd in een prachtige S-bocht stond. Ik had zelfs een dubbele S-bocht in mijn rug. En niet zo zuinig ook. Als ik moe was zakte het zelfs nog meer in. Mijn lichaam had ergens aan het begin van mijn pubertijd de diagnose Scoliose gekregen. Begin 2019 kreeg mijn lichaam ook nog eens de diagnose Fybromyalgie en de prognose dat ik er maar mee moest leren leven. Opstandig besloot ik al bijna direct dat ik het er niet mee eens was en al zeker niet bij zou laten zitten. Ik begon als het ware een Quest naar een gezond en fit lichaam. Mijn lichaam. Ik wilde nl. niet dat mijn kinderen mij zouden herinneren als een vermoeide moeder die altijd maar pijn had en weinig aanraking kon verdragen. Soms ging het even goed en vervolgens zakte ik weer terug naar af. Ik heb wat tranen gejankt van frustratie en teleurstelling, maar verdomde het om op te geven.

De pandemie was voor mij het perfecte excuus om me volledig terug te trekken en me te focussen op mijn doel. Ik las stapels boeken, keek documentaires en mediteerde dagelijks. Ik leerde dat het menselijk lichaam zelf heel goed in staat is om zichzelf te genezen en zelfs te verjongen.

Het was een proces van maanden dat kan ik je wel vertellen. Want iets weten en het dan ook nog kunnen toepassen zijn twee heel verschillende dingen. Inmiddels weet ik ook dat je hierin geen fouten kunt maken. Je kunt alleen opstaan en opnieuw proberen, net zolang tot het je lukt. Terwijl dit gaande was gebeurden er zat negatieve dingen, maar ik besloot me daardoor niet van mijn pad af te laten brengen. Ik wilde leven. Genieten. En niet als een kasplantje op de bank vegeteren.

Ik leerde dat genieten niet afhankelijk was van de resultaten die ik wilde behalen, had behaald of de dingen die gebeurden. Er werd ook overal verteld: Eerst genieten en de rest volgt vanzelf. Het was even uitvogelen hoe ik dat voor elkaar kreeg, maar uiteindelijk ging het steeds makkelijker. Hierdoor ervaarde ik dat bewust kiezen voor een leuk leven, negatieve shit en ALLE nieuwsberichten buitensluiten, het loslaten van controle (dingen MOETEN) in combinatie met visualiseren van een gezond lichaam tijdens het voelen van bepaalde verhoogde emoties, de sleutel was.

Als je eenmaal de smaak te pakken hebt en weet hoe het spelletje werkt, kun je al niet meer terug. Synchroniciteiten volgen elkaar in steeds groter tempo op en je hoeft je alleen maar mee te laten voeren met de stroom van gebeurtenissen. Afijn… deze therapeut kwam op mijn pad. Ik wist al van zijn bestaan, maar toen klikte er nog niets. Dat gebeurde pas toen dochterlief steeds meer last van haar heup kreeg en ik op advies van een collega een afspraak met hem maakte. Hij schatte in dat ze ongeveer 6 weken nodig had. Hij keek even naar mij en zei, je moeder is echter een groter project. Het zaadje was geplant.

Tijdens mijn eigen intake, dochterlief was klaar en had nergens geen last meer van, schatte hij in dat hij voor mij 10 tot 12 weken nodig zou hebben. IK was iemand met een doel. Ik wist dat de behandeling zelf niets voor zou stellen, maar de napijnen des te groter zouden zijn. Plus zeker zes weken op een recht stoel en niet op de bank. Ik had het er voor over. Ik wist waar ik naar toe wilde.

Mij was altijd verteld dat Scoliose erfelijk was. Nou, daar klopte dus niets van. Als baby was ik van het bed op de grond gevallen waarbij ik mijn sleutelbeen had gebroken. Maar de klap op de grond had er ook voor gezorgd dat al mijn wervels schots en scheef kwamen te staan. Vervolgens werd ik twintig jaar later ook nog eens door een personenwagen geschept waardoor de onderste wervels ook een optater hadden gekregen. Gevolg: Chronische vermoeidheid en een kromme rug. Ik haatte het, maar dacht dat er niets aan te doen was. Tenslotte heb ik genoeg fysiotherapie en manuele therapie gehad om een beetje de gevolgen en kromming te stabiliseren . Ik werd zelfs regelmatig gekraakt en los gemasseerd vanwege de vele nek- en hoofdpijnen. Later kwam daar nog meer vermoeidheid bij en chronische (zenuw) pijn bij. (Fybromyalgie) Ik denk dat ik één van de groot aandeelhouders van de medische wereld ben geweest. Zo groot dat mijn lever dat zelfs aangaf tijdens bloedonderzoeken.
Deze Shiatsu therapeut veegde echter scoliose en fybromyalgie zo van tafel. Daar kunnen we wel wat aan doen, zei hij en klopte op mijn rug. Mogelijk kon niet heel de kromming worden omgekeerd vanwege de jarenlange slijtage, maar we zouden een heel eind komen.

Wat?? Ik kon wel janken van geluk. Ik was er klaar voor. Bij de derde behandeling zei hij droog: “Applaus, je gaat erg snel.” Ik lichtte toe dat ik dagelijks mediteerde en mijn lichaam visualiseerde hoe ik het wilde hebben: Recht, fit en energiek. “Goed zo,” zei hij. “Je geeft je lichaam opdracht om te genezen. Niet veel mensen weten dit.” Twee weken later zei hij al dat ik nog maar één of twee keer hoefde terug te komen. “Het was toch 10-12 keer?” “Je gaat veel sneller dan ik dacht,” zei hij. Het bleek uiteindelijk nog maar één keer te zijn.

Mijn wervels en ribben staan weer zoals ze moeten staan. (meer zuurstof in mijn hoofd en diepere ademhaling) Dat geldt ook voor de botten in mijn pols (val van jaren geleden) de botten in mijn onderarm en mijn enkels en onderbenen. Als hij klaar is met zijn behandeling heeft het lichaam nog wel een periode nodig waarbij het moet acclimatiseren. Maar mijn pijn is nu anders. Geen zenuwpijn. Alleen spierpijn. Na de eerste behandeling voelt het de eerste paar dagen alsof je door een vrachtwagen bent geraakt, maar daarna wordt dat na iedere behandeling minder. Je voelt ook dat je botten op een andere plek zitten. Tenslotte heeft hij mijn totale fundering anders neergezet. De rest van mijn lijf moet zich hier nog wel aan aanpassen.

De S-bochten zijn weg. De kromming uit mijn onderrug is in ieder geval verdwenen, bij mijn schouders is het ook al stukken minder. Collega’s geven aan dat ik al veel rechter achter mijn bureau zit. En ik voel me langer en statiger als ik loop. Daarnaast merk ik dat ik steeds meer energie heb.

Ik ben oprecht blij en ben die lieve man super dankbaar voor wat hij me heeft gegeven! Ik ben 53 en heb als het ware een nieuw lijf gekregen. Een nieuw leven! (Zijn woorden: Je bent er weer!)

Ik wil hiermee aangegeven dat je nooit moet opgeven. Je hoeft je dus nergens bij neer te leggen. Als iets niet goed voelt, doe het dan niet. Volg je hart. Als je iets wil, ga ervoor! Laat je door niemand vertellen dat iets niet mogelijk is. Want als jij het kan bedenken, dan is het mogelijk!

En het mooie is dat ik dankzij een verzoek van mijn neef mijn passie weer heb kunnen oppakken! Ik ben volop aan het schilderen en merk dat ik tussen de bedrijven door ook nog mensen weet te inspireren.

3 gedachten over “Wonderen bestaan

  • 28 september 2021 om 18:45
    Permalink

    Wat super Shirley, ben zo blij voor je. ♥️

  • 1 oktober 2021 om 18:59
    Permalink

    Jeetje Shirley wat goed dat dit zo geholpen hebt bij je.
    Inderdaad op naar een nieuw leven…

    • 27 oktober 2021 om 06:14
      Permalink

      Hey Nance. Dank je wel. Jij ook he? De operatie is geslaagd. Dus nu wordt het alleen maar beter!

Reacties zijn gesloten.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.