Je kunt je leven helen

Louise Hay

Boekbespreking

26 juni 2015 kreeg ik dit boek van een van de mooiste en integere mensen die ik ken. Hij had er ook een boodschap in geschreven:

(Met de groetjes van Dion.)
Degenen die mijn boeken hebben gelezen weten precies wie dat is: Dion de Winter… Dat is echter iets voor een heel ander blog. Vandaag wil ik het hebben over dit boek en hoe het mijn leven ten goede heeft veranderd.

Het boek begint met een opdracht, zie boven, een dankwoord, een inhoudsopgave gevolgd door een voorwoord door Dave Braun. Hij noemt haar een grote leermeester.

Elk hoofdstuk van dit boek begint of eindigt met een affirmatie. Ze adviseert om het boek eerst in één keer uit te lezen en dan twee tot drie dagen te nemen om ieder hoofdstuk te bestuderen en ermee aan de slag te gaan en de affirmatie waarmee het hoofdstuk begint (of eindigt) steeds te blijven zeggen en te schrijven.

Even een belangrijke tip van mij:
Ga absoluut niet iets affirmeren wat je niet voelt of gelooft, want dan ontploft de hele handel in je gezicht. Maar goed, de intense wens voor een beter en leuker leven was er. Ik weet nu dat als je wanhopig wenst voor iets dat je niet hebt, je het nog verder van je afduwt. Maar daarover later meer.

Dus als je gaat affirmeren, stel je dan eerst voor hoe het voelt om datgene te hebben dat je wilt hebben. Hiermee haal je datgene naar je toe wat je wilt hebben.

Het eerste hoofdstuk gaat over de overtuigingen van Louise Hay zelf. Over wat zij gelooft. Ze vraagt ook welke bewering je herkent van jezelf:

• Ze zijn tegen me
• Iedereen is altijd behulpzaam

Deze twee overtuigingen zullen totaal verschillende ervaringen creëren. Wat we geloven over onszelf en over ons leven wordt waar voor ons.

In prettige korte stukken tekst, een soort sub hoofdstukjes, licht ze toe wat haar overtuigingen zijn met betrekking tot onze eigen overtuigingen.

Hoofdstuk 2 gaat over het probleem. Wat is er aan de hand? Nu heeft bijna ieder mens een rugzakje vol met negatieve indrukken, herinneringen en overtuigingen. In de eerste zeven jaar wordt de basis gelegd voor ons verdere leven. In die eerste belangrijke jaren wordt je door je omgeving getraind.

Wat was je perfect als baby! Een baby weet dat hij het middelpunt van het Universum is en is niet bang om te vragen wat hij wil hebben. Hij uit zijn emoties vrijelijk. Een baby gaat dood als hij geen liefde krijgt. Naarmate we ouder worden leren we zonder liefde te leven.

Er wordt ons geleerd om NIET op onszelf te vertrouwen, niet te dagdromen, ons aan te passen aan de verwachtingen van onze omgeving, vooral niet zelf na te denken en ga zo maar door. Er wordt vaak verteld wat niet goed is aan ons gedrag, ons denken en hoeveel we tekort schieten. We worden een product van onze omgeving.

Er wordt een lijst gegeven van de manieren waarop we niet van onszelf houden. Hoe we onszelf zien. De manier waarop we onszelf zien vormen ook de basis voor je gedrag naar anderen. En als zaken niet lukken zoeken we de schuld bij onszelf. Dit komt door een gebrek aan eigenwaarde.

Lees dat nog eens: Gebrek aan eigenwaarde. Gebrek aan eigenwaarde is precies wat het is. We hebben geen idee wat onze waarde is, we onderschatten onze eigen waarde. Gebrek aan eigenwaarde is een uiting van jezelf niet liefhebben. Maar hoe kan dat ook als je als kind al is verteld dat je niet voldoet, dat je vervelend bent, een rotkind. Je wordt een product, een slachtoffer, van je omgeving.

In dit hoofdstuk geeft Louise een spiegeloefening: Ga voor de spiegel staan en kijk jezelf recht in de ogen, noem je naam en en zeg: Ik hou van jou en accepteer je precies zoals je bent. Dit is heel moeilijk. Bij mij kwamen er zoveel emoties los. Ik heb wat afgejankt.

Naar jezelf kijken, je make-up bijwerken, of voor de heren je scheren, en je haar stylen en ervoor zorgen dat je buitenkantje er aangenaam uitziet voor de buitenwereld is iets heel anders dan naar jezelf kijken en je waardering voor jezelf uitspreken. Probeer het maar eens. De eerste keer haak je waarschijnlijk al na één keer af omdat het zoveel in je losmaakt. Maar zoals met alles…. oefening baart kunst.

In het boek wordt in de volgende hoofdstukken verder ingegaan in de oorsprong van je overtuigingen, de vraag of het waar is wat je gelooft en hoe je dit kan veranderen.

Het nieuwe opbouwen.

Waar je je aandacht op richt vermeerdert zich.

In onze samenleving hebben we geleerd om ons mentaal te verzetten tegen alles wat we negatief vinden, we denken dan dat er vanzelf een (positieve) oplossing komt. Helaas werkt het niet zo.

Hoe meer je klaagt over iets, hoe meer energie je erin stopt, des te groter wordt hetgeen waar je over klaagt. Dus hoe meer je je aandacht richt op dat wat je NIET wilt, hoe meer je dat creëert.

Leer denken in positieve affirmaties. Louise noemt “Jezelf Liefhebben” het toverstokje. Pas als je dat kan, kun je je leven veranderen.

Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Soms is jezelf liefhebben moeilijker dan van je kat te houden of van je partner. Als dit het geval is kun je het beste die liefde oproepen en gebruiken om je leven te veranderen. Voel de liefde in je hart voordat je gaat affirmeren.

In het boek geeft Louise talloze voorbeelden van positieve gedachten.

Ik heb bij elkaar wel urenlang tegen mezelf gezegd: Ik waardeer mezelf, ik waardeer mezelf, ik waardeer mezelf, etc. Op de fiets naar mijn werk, tijdens een wandeling… In het begin voelde het aan als een leugen. Ik voelde dit helemaal niet. Ik wilde wel gewaardeerd worden, aardig gevonden worden, gezien worden. Maar het gevoel was er gewoon niet.

In de tussentijd werkte ik keihard aan mijn vierde boek en de voorbereidingen van de boekpresentatie. Vier weken voor de presentatie werd ik echter ziek. Ik had helse buikpijnen. De artsen dachten dat het een buikgriepje was en ik moest het maar uitzieken. Uiteindelijk kwam ik zelfs in het ziekenhuis terecht. Keihard werken voor waardering en de wens om gezien ( en gelezen te worden) zonder dat ik in mezelf geloofde gaf duidelijk niet het gewenste resultaat.

De boekpresentatie was gelukkig een succes, en zeker ook het feest dat er na volgde. Ik weet dat dit mede te danken is aan de vrijwilligers die met veel liefde en enthousiasme aan deze dag hebben meegewerkt.

Maar dat gezegd hebbende… Dit boek had zich al bewezen. Ik heb namelijk mede door dit boek bewust de liefde van mijn leven aangetrokken zonder te weten wie hij was en wanneer hij mijn leven binnen zou stappen. Ik vroeg me af wat voor geliefde ik wilde aantrekken en schreef dit op. Louise geeft aan dat je deze eigenschappen dan in jezelf moet ontwikkelen. Zo wordt je een magneet voor hetgeen je wilt aantrekken. Ze zeggen niet voor niets dat liefde is jezelf in de ogen van de ander weerspiegeld zien. Ik wilde iemand die bij mij paste en schreef dingen op die ik al bezat, en dingen die ik zelf wilde ontwikkelen.

Wat ik toen wel onbewust deed: ik stelde me voor hoe het zou zijn om samen te zijn met die (toen nog) onbekende geliefde. Ik kon dagdromen over liefde en me ook werkelijk verliefd voelen. En nu bijna vier jaar verder zijn we nog steeds verliefd en groeit de liefde alleen maar groter.

Dit boek is uit liefde en vriendschap gegeven en heeft ervoor gezorgd dat ik de liefde van mijn leven vond. Nu ik dit boek opnieuw lees, zie ik dat er dingen instaan die ik toentertijd niet kon “zien”. Ik heb door Louise en anderen te bestuderen en hun lessen keer op keer te lezen, te beluisteren of te bekijken inzichten gekregen die ik eerder niet had.

Het is een boek dat mij op het juiste pad heeft gezet. Die ziekenhuisopname was bij mij nodig om mijn leven radicaal om te kunnen gooien. Om te leren dat ik het zelf moest doen. Dat waardering niet van buitenaf kwam. Niemand zou me bij de hand pakken en mij leiden naar een leuk, rijk en gezond leven. Dat iedereen een innerlijk geleidingssysteem heeft, een hoger bewustzijn dat ons helpt en leidt, de juiste weg wijst, leerde ik pas later.

Louise adviseerde om je eigen te maken wat je door haar boek hebt geleerd:

In eerste instantie leek het me heel vermoeiend. Moet ik al die dingen doen om een leuk leven te kunnen leiden? Wat een gedoe. Maar nu doe ik niet anders. Ik kan alleen nog een verbeterslag maken met die lichaamsoefeningen en gezond eten. Want ik ben gek op pepermunt, drop of de (melk) chocolade met hazelnoot van Cote Do’r.

Mijn advies is om dit boek inderdaad eerst helemaal te lezen en vervolgens langzamer om hetgeen ze wil vertellen je goed eigen te kunnen maken. Als haar adviezen en lessen niet lukken, ligt dit niet aan haar, maar simpelweg aan hoe het universum werkt.

Nogmaals: Geloof in wat je doet en zegt, want iets affirmeren wat je niet gelooft zorgt voor een grotere puinzooi. Je komt hier altijd wel weer bovenop, net als ik, maar je kan maar beter de kortere weg nemen. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.

Vertrouw op je gevoel. Als je je opstandig voelt of niet happy, zoek dan iets waar je vrolijk van wordt: Knuffel met je hond of kat, denk aan die eerste keer dat je je kind in je armen hield of de pretlichtjes in de ogen van je geliefde. Lees hiervoor ook nog eens mijn blog over momentum door.